Küçük kız çocuğu...

Herkes küçük çocukları sever.Ama küçük kız çocuklarının ayrı bir yeri vardır.Onlar daha masum,şirin,tatlıdır.Adeta "sev beni" diye bagırırlar içten içe ve bu çağrıya kimse kayıtsız kalamaz.İşte benim hayatımdada böyle bir küçük kız çocuğu vardı.İlk doğduğu andan itibaren hayatımın en önemli ve en değerli varlığı oluverdi.Altın gibi saçları,pamuk gibi teni,adeta meyve tabağını andıran bir yüzü vardı.Bu küçük melek gün geçtikçe büyümeye başladı,ama saydığım özelliklerinden hiç birşey kaybetmedi hatta dahada tatlı bir hale geldi.Garip birşey vardı o büyümüş serpilmiş küçük hanım benim için tam tersine hala ilk doğduğu günkü gibi altın saçlı,pamuk tenli küçük kız çocuğuydu.Ama hayatımdaki en önemli ve en değerli bu küçük kız çocuğu yani "kız kardeşim" gerçekten büyümüştü.Hayatta kabullenemiyeceğimiz olaylar olur ve bu olaylar birgün gözümüzün önüne geldiğinde ise tek yapmamız gereken sadece izlemektir.

Benim için hala "küçük bir kız çocuğu" olan kız kardeşime....

Herşeyin bir ilki vardır.ki zaten olmalı....

Hayatımda o kadar çok ilkler oldu ki...Mesela 40 yıl düşünsem kendime ait bir blog için uğraşacağım aklıma gelmezdi.Ama onuda yaptım.Hemde sabahın 6sında.Bu yazımı okuyanların kafasından geçen düşünceyi tahmin edebiliyorum "Yahu ne işin vardı o saatte ayakta.Hadi ayaktasın nerden aklına geldi blog açmak".Kesinlikle bu sözler geçicek kafalarından.Evet biraz dengesizimdir.Tamam kabul ediyorum oldukça dengesizim.Gecemle gündüzüm yer değiştirdi bu yüzden.Bununda ilk zamanı aklıma geliyorda "hey gidi günler hey" diyorum içimden.Belkide hayatımda yaptığım en saçma şey sabaha kadar oturup güneşin ilk ışıklarında yatıp tamda güneş batımına yakın uyanmak.Artık alıştım aslında.O kadar alıştım ki gündüzleri sevmez oldum.Bu da bir ilk aslında hayatımda olan.Gece beni öyle kendine çekiyor öylesine kendisine tutkun hale getiriyor ki hayatımdaki çoğu ilki onun sayesinde yaşadım.Mesela ilk defa bir gece otostop çekmiştim,ilk sigaramı ve alkolu gece içmiştim,ilk defa bir kıza onu sevdiğimi gece söylemiştim,ilk defa evi gece terk etmiştim,ve hatta ilk defa bir gece hayattan ümidimi kesmiştim.Aslında bu ilkler uzar gider.Aklıma bu yazdıklarımdan bir şey geldi,insanların hep söylediği "geceleri çıkarırsak daha çok gencim" sözleri benim için o kadar gerçekki eğer geceleri hayatımdan çıkarırsam daha ufacık bir bebek gibi olurum.Gecenin benim hayatımda büyük öneme sahip olması hep bu ilklerin yüzünden.İşte bu yüzden hayatta herşeyin bir ilki vardır ve olmalıdır....